Jak nie popełnić samobójstwa – Baldagon Ras

Opis

RECENZJA WYDAWNICZA

Nie każda książka zmienia życie. Nie każda książka zmusza do myślenia, wyrywa z letargu, wstrząsa do głębi. Ta książka robi to wszystko naraz. To nie tylko świadectwo walki z własnym piekłem, ale też przewodnik po świadomości – brutalnie szczery, daleki od fałszywego pocieszenia, za to prawdziwy do bólu.

Jako wydawca, ale i ktoś, kto przez siedem lat zmagał się z depresją, mogę śmiało powiedzieć: to jedna z najważniejszych publikacji na rynku pod kątem świadomościowym. Duchowość często opiera się na cierpieniu, ale to świadomość jest kluczem do wyzwolenia. Autor nie oferuje gotowych rozwiązań ani łatwych odpowiedzi – zamiast tego daje coś cenniejszego: zmusza do refleksji, prowokuje do działania, do podjęcia decyzji o własnym życiu.

„W imię wolności, stałem się locum locus poenitentiae i odżegnałem się od dawnego porządku” – to nie tylko słowa, to akt odwagi. Każdy, kto myślał, że znalazł się na końcu drogi, odnajdzie tu coś, co może go zatrzymać – choćby cień myśli, że jeszcze warto spróbować.

Autor prowadzi czytelnika przez proces całkowitego rozpadu i powolnej odbudowy, przez zatracenie się w chaosie i odnalezienie siebie na nowo. „Na gruzach cierpienia wytyczyłem nową ścieżkę, formując ją surową siekierą” – niech to będzie manifest każdego, kto kiedykolwiek stał na krawędzi. Nie ma tu zbędnych metafor ani ułudy, jest tylko surowa prawda i nadzieja, którą trzeba w sobie odkryć.

Największą siłą tej książki jest jej autentyczność. Nie jest to poradnik, który mówi „zrób to, a będzie dobrze”. To surowa relacja kogoś, kto przeszedł przez piekło, stanął twarzą w twarz z własnymi demonami i przetrwał. Kogoś, kto zrozumiał, że wolność to nie stan zewnętrzny, ale wewnętrzna siła.

„Piekłem był mój umysł” – dla tych, którzy zmagali lub zmagają się z depresją, te słowa są jak lustro. Każdy, kto zna smak pustki, zobaczy w nich cząstkę siebie. Ale ta książka to coś więcej niż tylko opis cierpienia – to także instrukcja przetrwania, brutalna, lecz potrzebna. Bo depresja kłamie. Bo myśli samobójcze mijają. Bo każda chwila bólu, jeśli się przez nią przejdzie, może stać się początkiem nowej drogi.

Ta książka to cios. To miecz wbity w skałę – symbol dominacji nad światem, który zniewala. To deklaracja wolności, akt buntu przeciwko iluzjom i kłamstwom, którymi karmiono nas przez wieki. To książka, która nie tylko mówi, ale krzyczy: żyj. Walcz. Nie pozwól, by cię pokonało to, co przemijające.

Dziękuję Ci za tę książkę. Dziękuję za świadomość, którą wnosi. I jeśli choć jedna osoba, po jej przeczytaniu, wybierze życie – to znaczy, że była potrzebna.

OD AUTORA

Ta książka to preludium do projektu badawczego nad depresją. Jej celem jest ukazanie złożoności problemu oraz dostarczenie narzędzi i inspiracji dla osób zmagających się z tą chorobą. Pragnę, aby zrozumieli, że nie są sami w zmaganiach, a każda chwila poszukiwań sensu i celu w życiu ma znaczenie. To cegiełka do budowania lepszego świata, gdzie na piedestale stoi dobro życia wszystkich istot żywych. Wiele mówi się o globalnych chorobach dziesiątkujących ludzkość, a mało uwagi poświęca się cichym,
niewidocznym zabójcom, jak depresja — w skrajnej formie prowadząca do ataku na własne życie i unicestwienia. Toksyczne, depresyjne pierwiastki są wszechobecne i pojawiają się tam, gdzie podświadomie wyczuwa się ból i cierpienie ludzi. To dyskretna broń, która każdego roku odbiera życie milionom na całym świecie.
Nawet najsilniejszych potrafi obezwładnić, zmieniając ich życie w walkę pozbawioną nadziei i światła.
W 2023 roku w Polsce zarejestrowano około 5 tys. przypadków śmierci przez samobójstwo, w tym ponad 2 tys. dotyczyło dzieci i młodzieży. Na świecie, rocznie, życie przez samobójstwa traci około 700 tys. osób. Problem narasta w młodszych pokoleniach, a śmierć z powodu samobójstw nie zna granic społecznych ani kulturowych: dotyka biednych i bogatych, młodych i starszych, kobiety i mężczyzn. Problem przenika różne aspekty życia, niezależnie od pochodzenia, wykształcenia czy sytuacji ekonomicznej, zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się. Czyni to walkę o zdrowie globalnym wyzwaniem. Zachęcam do zgłębiania tematu i aktywnego uczestnictwa w projektach badawczych. Wspólnie możemy zmieniać rzeczywistość, by stała się bardziej przyjazna i wspierająca dla cierpiących.