Uzdrowienie kobiecości 2 – książka już dostępna!

Miłość i szacunek do siebie i swojego ciała, wychodzenie poza tradycyjne role, samorealizacja, wiara w swoją ogromną moc, powrót do natury, słuchanie głosu intuicji – to dziś główne atrybuty współczesnych, świadomych kobiet.

Do projektu „Uzdrowienie kobiecości” zostały zaproszone kobiety tak różne, jak różnorodny jest świat. Zabrały głos, aby pokazać innym kobietom, że te nie są same w swoich słabościach, zwątpieniach i doświadczeniach.

Nie ma identycznych kobiet. Każda ma swoją niepowtarzalną historię. Niesie różnorodne doświadczenia, ból i szczęście. Im jesteśmy starsze, tym mocniej potrafimy przekuwać swoje słabości w siłę, a bolesne doświadczenia w miłość do samej siebie i do świata. O tym są historie zawarte w tej książce. Jesteśmy różne. Inne rzeczy sprawiają, że odnajdujemy się we współczesnym świecie. Dla jednych szczęście przynosi odcięcie się od wieści ze świata. Inne nie spoczną, dopóki czegoś w tym świecie nie wywalczą. Zebrałyśmy zatem w tej książce opowieści bardzo różnorodnych kobiet, aby Wasza podróż po „Uzdrowieniu kobiecości” była jak najbardziej wartościowa i każda z Czytelniczek odnalazła w niej coś dla siebie. Bo czasami wystarczy przeczytać jedno ważne zdanie, żeby przewartościować swoje życie.

Ezo Oneir – dyrektorka grupy wydawniczej Ezooneir

Przeczytaj cytaty:

Justyna Tymcio

Dlatego też, jeśli chcesz się stać i poczuć się w pełni kobieca,
musisz wyrzucić wszystkie rupiecie przykrywające perłę Twej osobowości.
Kiedy to zrobisz, zadbasz o swoje wnętrze – rozbłyśniesz spełnieniem, promiennością i niezachwianą wiarą w siebie.

Kasia Raabe

Każde z tych przedsięwzięć budowało we mnie coraz bardziej nowe, wspierające mnie przekonania. O tym, że nie muszę używać siły i przemocy,
by coś znaczyć, by zaznaczyć swoją obecność.
O tym, że jestem widoczna, ważna, piękna i wystarczająca. Taka, jaka jestem. Już.

Agnieszka Szylar

Nieistotne jaka jesteś i jakie cechy zawierasz. Użyte w odpowiedni sposób – dają zasób.
Każda cecha jest tylko potencjałem energii, który można użyć dla siebie
lub przeciwko sobie.

Monika Kurtek – Witkowska

Mój tata mawiał: „Śmiej się córuś, śmiej, to będziesz długo żyła’’.
Wzięłam sobie do serca te słowa, a różne publikacje i wykłady naukowe poparły to stwierdzenie. Radość to przyjemny stan dla ducha i ciała.
W czasie śmiechu rozluźniają nam się mięśnie i podnosi energia. Uwalniamy umysł od natłoku myśli i zmieniamy perspektywę spojrzenia na różne kwestie.

Magda Bluesette

Tylko, że ja nie marzyłam. Naprawdę. Bo jak tutaj marzyć, mając wokół siebie same kobiety czynu, walczące o przetrwanie. Kobiecość i zapach
minionego świata były schowane w szufladzie babcinego biurka, wśród programów operowych oraz zapomnianych torebek i rękawiczek.

Monika Rezmer

Krok po kroku, każdego dnia uczę się siebie. Wiem, że mam na sobie zbroję, która mnie chroni, ale może kiedyś ją zdejmę i poczuję, że jestem uzdrowiona. Napisanie rozdziału do tej książki też jest częścią mojego procesu uzdrowienia kobiecości.

Dorota Pracz – Jończyk

Moje upewnienie się w swojej kobiecości przyszło w momencie, kiedy zauważyłam, że przestałam istnieć. Istnieć jako kobieta. Zawsze na pierwszym miejscu stawiałam innych i ich potrzeby, zaniedbując własne. Zawsze ważniejsze było to, co ktoś potrzebuje, jak mogę pomóc (nawet jak
nie prosi, a tylko narzeka sobie). Czułam, że to zawsze mój obowiązek bo przecież daję radę, a on (drugi człowiek) nie.

Bogumiła Olin

Zawsze poszukiwałam piękna i harmonii. Gdzieś głęboko we mnie był świat pełen piękna, harmonii, przyjaźni, a idąc dalej: współczucia i miłości.
Chciałam go odnaleźć na zewnątrz bo myślałam, że jak go odnajdę, będzie to potwierdzeniem, że mój świat w środku jest prawdziwy. Teraz wiem, że jest odwrotnie. Świat w środku jest prawdziwy zawsze. Ten na zewnątrz jest tylko weryfikacją, na ile ja sama sobie pozwalam na zaistnienie i materializację mojej prawdy.

Małgorzata Nawrocka

Podobno droga ludzi wrażliwych
nigdy nie jest prosta.
Zanim trafisz do miejsca, w którym masz się znaleźć, musisz najpierw wiele razy się zgubić.
Los jednak sam wie, które miejsce jest Twoje, prędzej czy później zaprowadzi Cię tam, przyniesie rozwiązania i odpowiedzi na dręczące Cię pytania.

Sylwia Brzezińska

Od kiedy pamiętam, byłam „dwoista”.
Z jednej strony obowiązkowa, pilna, zbyt dojrzała na swój wiek, z drugiej krucha, wrażliwa i podatna na emocje.

Halina Gumowska

Byłam groźna, bo miałam odwagę zmienić swoje życie, wyjść z toksycznego związku w którym wiele
z nich wciąż tkwiło. Stałam się przez to ich wyrzutem sumienia i wrogiem z automatu. Rozwódka była w tych czasach postrzegana w społecznej
duszy kobiet jako niemoralna.

Ezo Oneir

To zaskakujące, że w pewnym wieku musimy od nowa uczyć się
jak prawidłowo oddychać, odpoczywać, odnajdywać szczęście i proste przyjemności.
Najwyraźniej przez pierwsze 30 lat życia uczymy się tego, jak przetrwać
i dostosować się do materialnego świata. Tego jak żyć – uczymy się dopiero później i już sami.
To nasza wewnętrzna podróż.

Shatarkhuu I. Bayarsaikhan

Połącz się ze sobą samym,
zacznij słuchać siebie, swojego
wewnętrznego głosu,
to tam jest wielka mądrość i moc.

Nie jesteśmy tu po to, aby się ograniczać,
lecz wręcz przeciwnie,
aby otworzyć się na nowe.

Spis treści:

  1. Moja droga przez las doświadczeń, czyli życie po balecie
    Sylwia Brzezińska
  2. Wybór świadomego kształtowania swojej kobiecości
    Halina Gumowska
  3. Bądź demiurgiem swojej rzeczywistości
    Ezo Oneir
  4. Molekuły, zioła, zapachy, czyli ekonomistka poza systemem
    Justyna Tymcio
  5. Opowieści niewidzialnej
    Kasia Raabe
  6. Samoakceptacja kluczem do transformacji
    Agnieszka Szylar
  7. Związek, rodzina, miłość – o procesie współtworzenia
    silnych więzi i bajka „Jak dusza człowiekiem się stała”
    Monika Kurtek – Witkowska
  8. Lustereczko pomyśl przecie, czyli o „byciu kobietą” Magda Bluesette
  9. Popiół i diament: DDA, a uzdrowienie kobiecości
    Monika Rezmer
  10. List do siebie
    Dorota Pracz – Jończyk
  11. Dotarcie do Źródła
    Bogumiła Olin
  12. Idealnie nieidealna
    Gosia Nawrocka
  13. Odważ się żyć
    Shatarkhuu I. Bayarsaikhan

Leave a Reply