Pisanie książek jest niewątpliwie jednym z najbardziej fascynujących i twórczych procesów. Jednakże, nie wszyscy pisarze podchodzą do tego zadania w ten sam sposób. Istnieje wiele różnic między pisarzami, szczególnie w kwestii podejścia do pisania i planowania. Niektórzy potrzebują dokładnego planu i schematu, podczas gdy inni opierają się na wewnętrznej wenie i potrzebują przestrzeni twórczej. Oba te sposoby mają swoje zalety i można je porównać, aby zrozumieć, jak wpływają na proces pisania.
Pisarze, którzy preferują planowanie i schematyzację, często przykładają dużą wagę do struktury i organizacji swojej pracy. Zwykle rozpoczynają od opracowania szczegółowego planu fabuły, rozbioru postaci i ustalenia kluczowych punktów akcji. To pozwala im na jasne określenie kierunku, w jakim powinna zmierzać historia. Dzięki temu, posiadają gotowy szkielet, na którym mogą budować dalsze elementy powieści. Planowanie daje im poczucie bezpieczeństwa i pewności, że każdy aspekt ich opowieści jest dobrze przemyślany i ułożony. Dodatkowo, takie podejście pozwala uniknąć blokady twórczej i pomaga utrzymać ciągłość w procesie pisania.

Z drugiej strony istnieją pisarze, którzy wierzą w moc weny i tego, że słowa “przyjdą same”. Oni preferują bardziej elastyczne podejście do pisania, opierając się na pomysłach, które pojawiają się spontanicznie. Nieustannie poszukują nowych inspiracji i impulsem do rozwoju fabuły jest dla nich sama chwila tworzenia. Tacy pisarze często zaczynają od pojedynczego pomysłu lub zdjęcia, a następnie rozwijają go na podstawie tego, co dzieje się w ich umyśle. Dzięki temu, proces pisania dla nich staje się emocjonującą i nieprzewidywalną podróżą.
Oba podejścia mają swoje zalety i należy zrozumieć, że nie ma jednego “dobrego” sposobu pisania. Planowanie i schematyzacja pomagają utrzymać porządek i zapewnić pewność, że historia ma logiczny układ. Pozwala to uniknąć dziur w fabule oraz skuteczniej prowadzić czytelnika przez książkę. Z drugiej strony, pisanie oparte na wewnętrznej wenie daje większą swobodę w kreowaniu i eksperymentowanie z narracją. To może doprowadzić do nieoczekiwanych i oryginalnych rozwiązań, które zaskoczą zarówno pisarza, jak i czytelnika.